شمالم تا جنوبم عشق ، چه خاک و گندمی دارم
صدام یاری کنه باید بگم چه مردمی دارم
بگم این حق هیچ کس نیست که با ثروت فقیر باشه
کسی که فرش می بافه نباید رو حصیر باشه
اگر چه سختی از انسان یه کوه درد میسازه
ولی از مردم ما درد ، داره یک مرد میسازه
شمالم تا جنوبم عشق ، چه خاک و گندمی دارم
صدام یاری کنه باید بگم چه مردمی دارم
نگاه کن بچه های کار چه جور تو آب و آتیشن
توی این روزهای سخت ، کمک خرج پدر میشن
من و تو مردمی هستیم که گنج از رنج می سازیم
به این تاریخ خورشیدی ، به این فرهنگ می نازیم
من و تو مردمی هستیم ، که آینده تو مشت ماست
که از هفتاد نسل قبل ، هزار اسطوره پشت ماست
شمالم تا جنوبم عشق ، چه خاک و گندمی دارم
صدام یاریم کنه باید بگم چه مردمی دارم